Karsilasmanin daha ikinci dakikasinda gelen gol ile herseyin cok kolay olacagi sanilmisti ama; ilerleyen dakikalar bu düsünceyi yanlisladi...
Fenerbahce yine yapti yapacagini ve kisa bir süreligine ümitlendirdigi taraftarlarini aldigi bu beraberlikle yeniden hayal kirikligina ugratmayi bildi. Helal olsun onlara...
Saniyorum Kayserisppor maci sonrasiydi, "aslinda degisen bir sey yok; bu Fenerbahce ile ben Genclerbirligi karsisindaki Fenerbahce arasinda cok bariz farklar görmüyorum, sanki o erken golü bulmasa Fenerbahce bu macta da zorlanirdi" demistim.
Bu düsüncenin saglamasini Kocaelispor karsilasmasinda görmüs olduk. Aslinda erken bulunan gol oyunun tam da Fenerbahce'nin istedigi bir düzene dönmesine yol acmisti... Ama bu sefer farkli olarak iki sey vardi:
1. Fenerbahce gecen iki haftaki kadar etkili degildi kontralarinda... Deivid ve Emre'nin eksikligi kadar Alex'in bu macta gectigimiz iki karsilasmadiki formundan uzak olmasi da etkiliydi elbette.
2. Kayserispor gibi hücum özürlü bir takim yerine, bu sefer bir hayli iyi atak yapabilen bir rakip vardi.
Fenerbahce istedigi kontralari bulamayinca, daha dogrusu kendisi bunu yaratamayinca, Kocaelispor'un etkili ataklari takimi ilerleyen dakikalarda iyice sikintiya soktu ve topu ortasahada kontrol etmekte cok zorlandilar. Bir ara savunmanin uzaklastirdigi her top yeniden Kocaelisporlular eline geciyor ve yeni bir atak olarak Fenerbahce kalesinde bitiyordu...
Dakika 73'dü Gökhan Emreciksin isliklar esliginde sahayi terk eden Kazim'in yerine girdiginde macin sonlarindayiz gibi bir hisse kapildim. Ama daha 20 dakika vardi. Yani Kocaelispor öyle tempolu oynuyor ve Fenerbahce'yi öyle sikistirmisti ki o dakikaya kadar, oyun bir anda algi dünyamda oldugun daha uzun gelmisti bana...
Kocaelispor bu israrli ataklarinin mükafatini cok kritik bir zamanda aldi. Belki biraz daha erken olsa Fenerbahce o golü cikartabilirdi ama is isten gecmisti artik.
